یافته کوتاه: بررسی شاخص تراکم و اندازه طولی صدف های مرواریدساز محار pinctada radiata در دو زیستگاه در اطراف جزیره هندورابی (ایران، خلیج فارس)
نویسندگان
چکیده
0
منابع مشابه
یافته کوتاه: بررسی شاخص تراکم و اندازه طولی صدف های مرواریدساز محار Pinctada radiata در دو زیستگاه در اطراف جزیره هندورابی (ایران، خلیج فارس)
As pearling has been banned in Iran since 2006, stocks of pearl oysters has not been investigated during these years therefore, condition of natural habitats for Pinctada radiata in its old habitats was surveyed in present research. Shallow waters around Hendorabi Island were searched with diving and two habitats namely “Sooleh” and “Sahel-e-sheni”, were considered for study. The pearl oysters ...
متن کاملپویایی شناسی جمعیت صدف های مرواریدساز محار pinctada radiata در دو زیستگاه در جزیره لاوان، خلیج فارس
با توجه به ممنوعیت صید صدف مرواریدساز از سال 85، وضعیت رشد و مرگ و میر صدف مرواریدساز محار pinctada radiata در صیدگاه های سابق این گونه بررسی شد. دو زیستگاه در آب های اطراف جزیره لاوان انتخاب گردید و به صورت فصلی از پاییز 90 لغایت تابستان 91 مورد نمونه برداری قرار گرفت. میزان طول مجانب l∞ در زیستگاه لاوان 1 (دردور) و لاوان 2 (هدآباد) به ترتیب برابر با 16/89 و 68/87 میلیمتر محاسبه گردید. میزان ض...
متن کاملبررسی وضعیت زیستگاه های طبیعی صدف مرواریدساز محار pinctada radiate در اطراف جزیره لاوان، شمال خلیج فارس
صدف مرواریدساز مُحار pinctada radiate گونه غالب صدف مرواریدساز اقتصادی در خلیج فارس به خصوص سواحل ایرانی به شمار می رود. در این مطالعه، وضعیت زیستگاه های طبیعی این صدف و ذخایر آن در صیدگاه های سابق بررسی شد. آب های کم عمق اطراف جزیره لاوان به وسیله عملیات غواصی جستجو گردید و در نهایت دو زیستگاه لاوان 1 (دردور) و لاوان 2 (هدآباد) در آب های اطراف این جزیره یافت شد. زیستگاه های مذکور به ترتیب 60 و ...
متن کاملبررسی ساختار ژنتیکی صدف مرواریدساز محار (pinctada radiata) در جزیره هندورابی
خلیج فارس یکی از زیستگاه های مهم گونه ی pinctada radiata می باشد و فقدان اطلاعات ژنتیکی در مورد این گونه ی با ارزش در منطقه خلیج فارس دیده می شود. در این تحقیق تعداد 30 عدد صدف محار با روش غواصی در جزیره هندورابی تهیه و ساختار ژنتیکی آن ها مورد بررسی قرار گرفت. بیشترین تنوع ژنی 816/0 در لوکوس m052 و کمترین آن 768/0 در لوکوس m059 مشاهده شد. همچنین بیشترین میزان درون آمیزی در لوکوس m068 و کمترین ...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
عنوان ژورنال:
علمی شیلات ایرانجلد ۲۳، شماره ۴، صفحات ۱۳۷-۱۴۵
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023